Wat is jouw verhaal?
Als je in gesprek gaat met een psycholoog, stel je je best kwetsbaar op. Je vertelt over je angsten, je onzekerheden, de dingen waar je mee worstelt. Dat kan behoorlijk spannend zijn. Een goed gesprek lukt alleen als je je op je gemak voelt bij iemand. Als je het gevoel hebt dat jouw verhaal in veilige handen is. En ook al draait het om jou, het kan wel fijn zijn om ook iets te weten over degene die tegenover je zit. Daarom vertel ik je graag mijn verhaal.
Rust, ruimte en Ria
Ik ben Ria Meijer, getrouwd met Johan en moeder van twee inmiddels volwassen kinderen. Ik woon en werk in onze woonboerderij op het Groninger platteland, net buiten het dorpje Oosterwijtwerd.
De rust en de ruimte waarin wij wonen, probeer ik ook een plek te geven in mijn praktijk. Ik zorg voor rust door doelgericht te werken. En ik geef jou de ruimte door goed te luisteren waar jij behoefte aan hebt. Vooral in de zomer is het fijn om af en toe even samen naar buiten te gaan. We zitten in de schaduw van de bomen of maken een wandelingetje. Je ervaart dan letterlijk ‘ruimte’, waardoor je met wat meer afstand naar je probleem kunt kijken.
Ik houd van het eeuwenoude Groninger landschap en de oude huizen die zijn opgetrokken uit de klei. Net als de mensen hier in de omgeving. Lekker nuchter. Hier kom ik vandaan en hier voel ik me thuis.
De boerderij hebben we nu alweer zo’n twintig jaar geleden zelf verbouwd, samen met mijn vader die toen al met pensioen was. Het is heel fijn om hier te kunnen wonen en werken. Ik geniet erg van alles wat er in en om de boerderij gebeurt. We hebben een moestuin, een boomgaard, maken zelf wijn en kweken sinds kort ook oesterzwammen.
En als het buiten te guur is? Dan zit ik graag binnen met een goed boek. Of ik ga lekker kokkerellen, bakken of weven. Ik vind het een uitdaging om moeilijke patronen te maken. Daarom volg ik eigenlijk ieder jaar wel een weefcursus. Gezellig, maar ook inspirerend om de verhalen van andere mensen te horen.
Als we niet thuis zijn, reizen we graag. Liefst naar een plek waar we lekker kunnen wandelen. Of mountainbiken. Stil zitten is niks voor mij.
De route die ik heb afgelegd
Na een opleiding aan de Pedagogische Academie heb ik jarenlang in het onderwijs gewerkt. Zowel in het basis- als voortgezet onderwijs, en ook in het speciaal onderwijs. Toen ik zelf moeder werd, merkte ik nog meer hoe belangrijk het is om te kijken naar de mogelijkheden van kinderen, niet naar de beperkingen. Een etiketje als hoogbegaafdheid kan heel beperkend werken. Bij onze kinderen hebben we niet te lang stilgestaan bij die diagnose, maar hebben we vooral steeds opnieuw gekeken wat ze op dat moment nodig hadden. Door daarover te praten help je ze op weg door elke fase van het leven.
Als je in het onderwijs werkt, ontdek je al snel dat elk kind, elk mens, uniek is. Dat iedereen op een andere manier leert en zich ontwikkelt. Om daar nog veel meer over te leren, heb ik de opleiding tot orthopedagoog-generalist gevolgd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ook heb ik daar de bevoegdheid van GZ-psycholoog gehaald.
Ad-RM
Na jaren in het onderwijs gewerkt te hebben, later ook als systeembegeleider bij een onderwijsadviesdienst en als pedagoog binnen de kinderopvang, voelde ik dat het tijd was om een nieuwe richting in te slaan. Ik begon mijn eigen praktijk: Psychologenpraktijk Ad-RM. Eerst nog in combinatie met een baan als docent aan de Pabo in Groningen, maar sinds 2011 volledig zelfstandig. Ik vind het heerlijk om eigen baas te zijn.
Waarom ik mijn praktijk Ad-RM noemde? RM staat natuurlijk voor Ria Meijer, maar je spreekt het uit als ‘ad rem’. Volgens de Dikke van Dale betekent dat ‘ter zake, gepast’ maar ook ‘gevat, raak, snedig’. Voor mij betekent het dat ik snel kan schakelen. Ik ben nieuwsgierig en probeer mensen anders te leren kijken naar hun probleem. In die andere invalshoek ligt vaak de sleutel tot de oplossing. Ad rem zijn betekent ook dat ik scherp kan reageren op wat mensen mij vertellen. Dat kan soms best confronterend zijn, maar helpt ook om verder te komen.
Zo blijf ik nog elke dag leren
Om ‘bij te blijven en vooruit te raken’ volg ik elk jaar een aantal cursussen en trainingen. Daarnaast neem ik deel aan een aantal ‘intervisiegroepen’ met collega’s uit de hulpverlening. Hierin wisselen we ervaringen, nieuws, ideeën en adviezen uit.